COCO BEACH

COCO BEACH!! Ένα νησάκι καταπράσινο και κατάφυτο, όπως και το όνομα του προδίδει με φοίνικες! Το ταξίδι περιλάμβανε ιδιωτικό αυτοκίνητο ως το ιδιωτικό λιμάνι και μετά ιδιωτικό σκάφος μέχρι το θέρετρο. Όλα αυτά ακούγονται πολύ καλά, όμως όταν αναλογίζεσαι ότι το ιδιωτικό σημαίνει και πολύ μικρό σκάφος με πλωτήρες από μπαμπού.. και όταν πρέπει να ταξιδέψεις μιάμιση ώρα μέσα στον ωκεανό.. και όταν ο ωκεανός δεν είναι στα καλυτέρα κέφια του.. τότε το ταξίδι δε θέλει και πολύ να μετατραπεί σε εφιάλτη και σκέψεις του στυλ «γιατί στην ευχή ξεκίνησα καλά ήμουν στο διαμέρισμα μου…», «τι στην ευχή γυρεύω εγώ μέσα στον Ινδικό Ωκεανό, ας ήμουν στην Ελλάδα και ας ήμουν άνεργος».. δε θέλουν και πολύ να περάσουν από το μυαλό. Τελικά Δόξα το Θεό τελικά φτάσαμε στην πλάτη του Ποσειδώνα ζαλισμένοι στον Θέρετρο. Το προσωπικό μας υποδέχτηκε φορώντας μας κολιέ από κογχύλια τραγουδώντας με την κιθάρα και προσφέροντας μας Buko Juice, χυμό καρύδας απευθείας από την καρύδα.

Δεκάδες μικρά η μεγάλα σπιτάκια φτιαγμένα από φυσικά υλικά χαμένα μέσα στις απότομες πλαγιές που περικλείουν την κλειστή ιδιωτική παραλία.

Το σπιτάκι μου ήταν ένα Banana Deluxe απομονωμένο υπερυψωμένο σπιτάκι με ωραία βεράντα και όμορφη θέα.

Ο τοίχοι είναι φτιαγμένοι από πλεγμένες φλούδες μπαμπού η σκεπή από φύλλα μπανανιάς το δάπεδο από λωρίδες μπαμπού σε στιλ σχάρας που κάνει το σκούπισμα να μοιάζει με άγνωστη λέξη και το μπάνιο είναι χτισμένο με κομμάτια από κοράλλια.

Πισινές… τι να τις κανείς όταν είσαι σε νησί με σμαραγδένια καθαρά νερά; Μα φυσικά για τους αποστειρωμένους δυτικούς που δε κολυμπάνε ποτέ τους σε ανοιχτή θάλασσα που μάλλον δεν πατήσανε ποτέ σε φυσικό χορτάρι και που πιθανότατα φωτογραφίζουν με μανία την κότα η την αγελάδα που θα δούνε για πρώτη φορά από κοντά…

Έχει το ξενοδοχείο γυμναστήριο; Μα φυσικά και Έχει! Και μάλλον είναι το γυμναστήριο με την καλύτερη θεά που έχω συναντήσει μέχρι τώρα. Αν πιάσει βροχή παρέχει και ντους με μαλακό νερό, ευεργετικό για τα μαλλιά και το δέρμα.

Παραλίες.. Το πράσινο φτάνει μέχρι την θάλασσα και οπού τα βράχια δημιουργούν έναν ορμίσκο αυτός γεμίζει με άμμο δημιουργώντας εντυπωσιακές αμμώδεις παραλίες περιτριγυρισμένες από φοίνικες. Από τα ωραιότερα κομμάτια της εξόρμησης ήταν η επίσκεψη στο απέναντι νησάκι με κανό. Όλα όσα έβλεπα μικρός σε ντοκιμαντέρ στην τηλεόραση ήταν παντού τριγύρω μου μέσα στο κρυστάλλινο νερό. Κοράλλια, τεραστία θαλάσσια φυτά που η κίνηση των νερών τα κάνει να μοιάζουν ζωντανά, μπλε αστερίες που φτάνουν το μισό μέτρο και αμέτρητα χρωματιστά πανέμορφα μικρά ψάρια τα σε περιτριγυρίζουν και να τσιμπάνε τα ποδιά και τα χεριά σου ή να σε αγνοούν επιδεικτικά σαν να ξερόυν ότι δεν πρόκειται να τα πειράξεις. ΠΡΕΠΕΙ να αγοράσω μια υποβρύχια φωτογραφική πριν το επόμενο ταξίδι μου…

Το τέλος την πρώτης ημέρας μα αντάμειψε με ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα.

Δυο από τις ατραξιόν του Coco Beach είναι η κρεμαστή γέφυρα μέσα στο δάσος και το Cable Jeepney. Jeepney είναι Jeep του αμερικανικού στρατού από το 1950 που τα έχουνε κόψει στη μέση επιμηκύνει και μετατρέψει σε λεωφορεία. Αποτελούν το βασικό λαϊκό μέσο μαζικής μεταφοράς και αμέτρητα από αυτά πλημμυρίζουν τους δρόμους κάθε πόλης και χωριού στη χώρα αφήνοντας πίσω τους σύννεφα μαύρου καπνού… Στην περίπτωση του Coco Beach το Jeepney είναι αμφίπλευρο και αντί για ρόδες έχει μικρούς τροχούς που επιτρέπουν στο συρματόσκοινο να το τραβάει στις ανηφορικές ράγες μεταφέροντας τους επισκέπτες στο ψηλότερο σημείο του θέρετρου.

10 000 Χιλιόμετρα μακριά και πάλι μπροστά μου Ελλάδα θα δω. Πρώτη έκπληξη το Jeepney στο λιμάνι του Batangas. Το όνομα του; Το διαβάζετε κάτω χαμηλά «Thessaloniki Express»! Αριστερά ο λευκός πύργος και πάνω δεξιά ο πύργος του ΟΤΕ! Στο λιμάνι του Puerto Galera ένα Mitsubishi Pajero με το ταμπελακι της ελληνικής αντιπροσωπείας «Σαρακακης» πώς να έφτασε άραγε ως εδώ? Αν δεν είχα δει το Jeepney στην αρχή ίσως να το είχα θεωρήσει ομοιότητα αλλά πλέον θεωρώ πως δεν είναι τυχαίο. Στο Θέρετρο υπάρχει ένα πύργος που στην κορυφή του Έχει ένα περιστρεφόμενο εστιατόριο! Σας θυμίζει κάτι?....

Ευτυχώς αυτή η σαύρα με μισό μέτρο μήκος και πάχος όσο ο καρπός μου παρέμεινε κάτω και όχι μέσα στο Banana Deluxe μου… Επίσης εδώ μπορεί να μην έχουμε ελατά αλλά στολίζουμε Χριστουγεννιάτικο δέντρο και μάλιστα από τέλος Σεπτεμβρίου…

Τελευταίο μέρος του ταξιδιού η επίσκεψη στο Porto Galera για να πάρουμε public και όχι το private boat….