Από την περιγραφή αυτού του ταξιδιού δε θα μπορούσε να απουσιάζει η αναφορά στην ουσιαστική αφετηρία.
Οι Εξετάσεις!
Μια πραγματικά απίστευτη εμπειρία, μια δοκιμασία αντοχής, για το πνεύμα, το σώμα, τη θέληση και την ψυχραιμία.
Οι γραπτές εξετάσεις πάντα με άγχωναν ποσό μάλλον δε αυτές που το αποτέλεσμα τους διακύβευε τόσο πολύ κόπο και τόσα πολλά για το μέλλον.
Για εμένα η δοκιμασία ξεκίνησε την προηγούμενη των εξετάσεων, όταν ταξιδεύοντας για Αθήνα το αυτοκίνητο μου ακινητοποιήθηκε στην εθνική οδό σε ένα παρκινγκ στη μέση του πουθενά. Παρατήρησα μια παράνομη έξοδο δίπλα στο παρκινγκ την οποία και ακολούθησα και προς μεγάλη μου έκπληξη οδηγούσε σε ένα μικρό επαρχιακό [παραδοσιακό;] συνεργείο, βέβαια ήταν 8:00 βράδυ Κυριακής, πόσες πιθανότητες είχα να είναι ανοιχτό; Μερικές ώρες πριν ο ιδιοκτήτης του συνεργείου είχε διαπιστώσει μια βλάβη στο δικό του αυτοκίνητο και είχε πάει στο συνεργείο του για να τη διορθώσει. Τελικά το αυτοκίνητο έπρεπε να μείνει στο συνεργείο μέχρι την επόμενη τουλάχιστον ημέρα, έτσι ξεφόρτωσα βαλίτσες και πράγματα και περίμενα σούρουπο στην εθνική παρέα με έναν σορό από πράγματα μέχρι να έρθει ο αδερφός μου να με πάρει. Κάπου εκεί ξεκίνησε και το ψιλόβροχο..
Τέτοιες καταστάσεις είναι εξαιρετικές ευκαιρίες να επαναδιαπραγματευτεις με τον εαυτό σου τα θέλω, τα πρέπει, τους στόχους, τις προσδοκίες τις αστοχίες και να τα βάλεις όλα στο πραγματικό τους μέγεθος.
Κάπου εκεί άφησα πίσω μου το άγχος των εξετάσεων και την επιτακτικότατα της επιτυχίας.
Την πρώτη ημέρα των εξετάσεων ήρθα αντιμέτωπος με μια μικρή διαδήλωση. Οι διαγωνιζόμενοι μαζί με όσους τους συνόδευαν συνιστούσαν ένα πλήθος εκατοντάδων ατόμων και για καλή μου τύχη μέσα στο πλήθος όρχησα να διακρίνω παλιούς συμφοιτητές.
Το πρώτο που αναλογίζεσαι αντιμετωπίζοντας αυτό το πλήθος είναι οι πιθανότητες σου για μια από τις 25 θέσεις επιτυχόντων και φυσικά αν και αύριο θα είσαι στο ίδιο μέρος ή αν η διαδικασία σταματήσει σήμερα για σένα αν η βαθμολογική σου επίδοση είναι κάτω από 6 μονάδες.
Και όμως οι μέρες περνούσαν και σταδιακά χάναμε κάθε μέρα και κάποιον από την παρέα των συμφοιτητών.
Κόντρα σε πιθανότητες και εκτιμήσεις η διαδικασίας των εξετάσεων συνεχίστηκε για μένα για 10 μέρες με την τελευταία μέρα να με βρίσκει επιτυχόντα.
Φίλοι και συναγωνιστές Προβατίδη, Πλατανιώτη, Πρεπούση, καλή επιτυχία την επόμενη φορά! Σας περιμένω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΑΑ μπράβο! Έκανες το πρώτο βήμα!
Έεελα τώρα!
Μη κάνεις πίσω!
Εκφράσου ελεύθερα!!
[γράψε το κείμενο, επέλεξε το προφίλ σου, αν έχεις, διαφορετικά επέλεξε το Ανώνυμος και πάτησε την «Δημοσίευση σχολίου»]